Πολύς λόγος αλλά και “τρόμος” για την ίδρυση περιφερειακών στρατιωτικών
ενώσεων.Μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε μετά από την προσπάθεια του ΣΥΣΜΕΔ
και την οριστική απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης να τις κρίνει
νόμιμες. Έχουμε ξαναγράψει ότι δεν είναι εύκολο για κανένα από μας στρατιωτικό ή
πολίτη να συνηθίσει γρήγορα και εύκολα στην ιδέα ότι και οι στρατιωτικοί
έχουν πλέον παντού....
στο κόσμο τέτοιου είδους δικαιώματα. Έχοντας άσχημες
εμπειρίες στην Ελλάδα ,σκεφτόμαστε ότι η κακή πλευρά του συνδικαλισμού
θα “εισβάλει” στις ΕΔ. Όσοι υποστηρίζουν τη προσπάθεια διαβεβαιώνουν πως αυτό δεν θα συμβεί.
Το άρθρο που ακολουθεί προέρχεται από την Ένωση Στρατιωτικών Περιφέρειας Πελοποννήσου. Έχει -νομίζουμε- ενδιαφέρον.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ
Ο μύθος που ζει παντού! Αγαπητοί Αναγνώστες,
η γνωστή διαφήμιση λέει "παντού υπάρχει ένας μύθος". Αυτό που δεν λέει,είναι ότι οι σύγχρονοι μύθοι, δεν είναι "η επί ταχέω εξιστόρησις", σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως (μυώ + θέομαι , δλδ λέω μυστικά, ορμηνεύω + τρέχω), αλλά κατά το μάλλον ή το ήττον μια προσπάθεια, αυθαίρετης εξήγησης ή αυθαίρετης απόδοσης ευθυνών-κατηγοριών-ιδιοτήτων.
Ο μύθος του κομματισμού
Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό και παράλληλα προσβλητικό, άνθρωποι που δεν σε γνωρίζουν, που ποτέ δεν σου μίλησαν, να θέλουν μα επιβάλλουν σε όλους την "γνώση" που "έχουν" για εσένα.
Πλήθος σχολίων, έχουν γραφτεί σε διάφορους ιστοτόπους, ακόμα και ολόκληρα άρθρα, τα οποία προσπαθούν να κατατάξουν τους στρατιωτικούς σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων. Όχι με βάση την ζωή τους, τις πράξεις τους, τις δημοσιεύσεις τους ή τα πιστεύω τους, αλλά απλά με το γενικό όρο "αυτοί οι στρατιωτικοί".
Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να κάνουμε ενώσεις. Ενώσεις, έξω και πέρα από την καθημερινότητα της δουλειάς μας. Θέλουμε να συναντιόμαστε, να συζητάμε, να λέμε τα προβλήματα και τα παράπονά μας, να προτείνουμε λύσεις και αν μπορούμε να δίνουμε λύσεις και βοήθεια. Και γι' αυτό λιδορούμαστε, κατηγορούμαστε ως ανατρεπτικοί, αριστεροί, συριζαίοι.
Είναι κομματικό το να έχεις προβλήματα ή ανθρώπινο;
Είναι κομματικό να θες να βρεις λύσεις ή ανθρώπινο;
Είναι ανατρεπτικό να θες να έχεις το δικαίωμα να λές τα προβλήματά σου ή δημοκρατικό δικαίωμα θεσπισμένο στο Σύνταγμα της Ελλάδας, το οποίο ορκιστήκαμε να υπακούουμε;
Είναι πολιτικό θέμα ή πολιτειακό το ότι οι γιατροί δεν συμβάλλουν πια με το ταμείο του Υπουργείου; ότι τα φαρμακεία δεν δέχονται τις εντολές περίθαλψης;, ότι πληρώνουμε με αναγκαστικές κρατήσεις περισσότερα από κάθε άλλον εργαζόμενο; ότι τα παιδιά μας σε κάθε μετάθεση τα αντιμετωπίζουν με εχθρότητα στο νέο σχολείο;;;
Όλα αυτά, είναι ανατρεπτικά;
Κάποιοι λένε ας τα λύσει η Ηγεσία σας. Ας τα αναφέρετε για της ιεραρχικής οδού. Πού και σε ποιόν να τα αναφέρουμε; Κυρίως, γιατί να τα αναφέρουμε; Όσο και αν μας κατανοούν οι Διοικητές των Σχηματισμών και οι Αρχηγοί των Επιτελείων, δεν έχουν ιδία κεφάλαια να διαθέσουν, ούτε υφίσταται κάποια κοινωνική πολιτική που να μας καλύπτει. Άλλωστε, η δουλειά τους και η δικιά μας, είναι η προσήλωση στην αποστολή μας, δλδ η άμυνα της Χώρας.
Τα προβλήματά μας, δεν είναι μόνο "εργασιακά". Δεν μιλάμε για "εργασιακά δικαιώματα και αυξήσεις μισθών". Μιλάμε για μια τράπεζα σκέψεως, μιλάμε για κατάθεση προτάσεων, για ενεργή συμμετοχή και όλα αυτά σε χρόνο που δεν θα αφαιρείται από την εργασία μας.
Σε μια φτωχή Χώρα, ο μόνος που υπάρχει για να σε βοηθήσει είναι ο συνάνθρωπός σου!
Αγαπητοί Αναγνώστες, δεν έχουμε κομματική ταυτότητα. Δεν έχουμε "συμπάθειες" μα ούτε και "αντιπάθειες". Τα πολιτικά πιστεύω, του κάθε ενός, είναι δικά του και χαρακτηρίζουν τον ίδιο και μόνο.
Οι Ενώσεις Στρατιωτικών που τελούν υπό ίδρυση, καθώς και ο ΣΥΣΜΕΔ που αποτελεί την αρχική προσπάθεια, δεν νοιάζονται για πολιτικές εύνοιες και αντιπάθειες, αποτελούν προσπάθεια ανθρώπων με κοινά προβλήματα και προβληματισμούς. Δεν πρέπει και δεν πρόκειται να αποτελέσουν εστία πολιτικής έκφρασης.
Κάτι τέτοιο άλλωστε απαγορεύεται από το Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρο 29 , παρ 3.
Απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος στους δικαστικούς λειτουργούς και σε όσους υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας. Απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, στους υπαλλήλους του Δημοσίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή δημόσιων επιχειρήσεων ή επιχειρήσεων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή επιχειρήσεων η διοίκηση των οποίων ορίζεται άμεσα ή έμμεσα από το Δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχο. ). Εφόσον τα μέλη των Ενώσεων και του ΣΥΣΜΕΔ, είναι εν ενεργεία στρατιωτικοί, οι οποίοι ορκίστηκαν υπακοή στο Σύνταγμα, ουδεμία κομματική παράταξη θα ευνοηθεί ή θα καταδικαστεί από τις Ενώσεις.
Ο μύθος του "στιγματισμού".
Δυστυχώς, ο φόβος δεν θα φύγει ποτέ από τη Χώρα αυτή!!!
Πολλοί συνάδερφοι, τρομοκρατημένοι από δημοσιεύματα και ψιθύρους, μας πλησιάζουν προσεκτικά (μην τους δει κανείς) και μας λένε "μα καλά, δεν φοβάσαι; άμα το μάθουν, μπορεί να σε μεταθέσουν!".
Η απάντησή μας είναι πάντα η ίδια : ποιοι θα το μάθουν και επιτέλους τι θα μάθουν;
Να μάθουν ότι είμαστε μέλη μιας (ή περισσοτέρων) ομάδας συζήτησης; ε, να το μάθουν!
Να μάθουν ότι είμαστε σκεπτόμενα όντα; δεν το ξέρουν ήδη; (!).
Να μάθουν ότι θέλουμε να βοηθάμε συναδέρφους και να μας βοηθάνε κι αυτοί; να τους το πούμε!
Αλλά σε ΠΟΙΟΥΣ;
Ποιοί είναι αυτοί οι μπαμπούλες τους οποίους τρέμουν κάποιοι συνάδερφοι;
Ποιοί κάθονται να ασχοληθούν με την ιδιωτική ζωή του κάθε ενός;
Ποιοί είναι αυτοί που έχουν αντίρρηση στο να συζητούν άνθρωποι που έχουν κοινά ενδιαφέροντα;
Όσο το να μετατεθεί ένας στρατιωτικός.... είναι φυσικό και σύνηθες. Είτε είναι μέλος μιας Ένωσης , είτε όχι!
Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο να θεωρηθεί... απειλή;
Κάθε καλοκαίρι περιμένουμε να μάθουμε αν θα πληρώσουμε μεταφορική εταιρεία ή όχι και σε ποιο σχολείο θα γράψουμε τα παιδιά μας. Προσωπικά, δεν νιώθω μειονεκτικά, αν υπηρετώ σε νησί ή σε ποτάμι, σε βουνό ή σε κάμπο, παντού είναι ΕΛΛΑΔΑ. Και το λέω με άνεση, αν και ποτέ δεν τοποθετήθηκα στο Νομό καταγωγής εμού ή της συζύγου μου.
Αν λοιπόν κάποιος νομίζει ότι το να μιλάει με συναδέρφους, θα του "κολλήσει την ρετσινιά", ας μείνει χωρίς να μιλά. Δεν υπάρχει κάποιος που θα τον υποχρεώσει. Μην γκρινιάζει όμως μετά, ότι κανείς δεν τον ακούει. Είναι δύσκολο να σε ακούνε όταν δεν μιλάς!
Πολλοί οι μύθοι.... δυστυχώς σε πολλούς ο δράκος είναι ψεύτικος.
Ο μύθος που ζει παντού! Αγαπητοί Αναγνώστες,
η γνωστή διαφήμιση λέει "παντού υπάρχει ένας μύθος". Αυτό που δεν λέει,είναι ότι οι σύγχρονοι μύθοι, δεν είναι "η επί ταχέω εξιστόρησις", σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως (μυώ + θέομαι , δλδ λέω μυστικά, ορμηνεύω + τρέχω), αλλά κατά το μάλλον ή το ήττον μια προσπάθεια, αυθαίρετης εξήγησης ή αυθαίρετης απόδοσης ευθυνών-κατηγοριών-ιδιοτήτων.
Ο μύθος του κομματισμού
Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό και παράλληλα προσβλητικό, άνθρωποι που δεν σε γνωρίζουν, που ποτέ δεν σου μίλησαν, να θέλουν μα επιβάλλουν σε όλους την "γνώση" που "έχουν" για εσένα.
Πλήθος σχολίων, έχουν γραφτεί σε διάφορους ιστοτόπους, ακόμα και ολόκληρα άρθρα, τα οποία προσπαθούν να κατατάξουν τους στρατιωτικούς σε διάφορες κατηγορίες ανθρώπων. Όχι με βάση την ζωή τους, τις πράξεις τους, τις δημοσιεύσεις τους ή τα πιστεύω τους, αλλά απλά με το γενικό όρο "αυτοί οι στρατιωτικοί".
Ξεκινήσαμε μια προσπάθεια να κάνουμε ενώσεις. Ενώσεις, έξω και πέρα από την καθημερινότητα της δουλειάς μας. Θέλουμε να συναντιόμαστε, να συζητάμε, να λέμε τα προβλήματα και τα παράπονά μας, να προτείνουμε λύσεις και αν μπορούμε να δίνουμε λύσεις και βοήθεια. Και γι' αυτό λιδορούμαστε, κατηγορούμαστε ως ανατρεπτικοί, αριστεροί, συριζαίοι.
Είναι κομματικό το να έχεις προβλήματα ή ανθρώπινο;
Είναι κομματικό να θες να βρεις λύσεις ή ανθρώπινο;
Είναι ανατρεπτικό να θες να έχεις το δικαίωμα να λές τα προβλήματά σου ή δημοκρατικό δικαίωμα θεσπισμένο στο Σύνταγμα της Ελλάδας, το οποίο ορκιστήκαμε να υπακούουμε;
Είναι πολιτικό θέμα ή πολιτειακό το ότι οι γιατροί δεν συμβάλλουν πια με το ταμείο του Υπουργείου; ότι τα φαρμακεία δεν δέχονται τις εντολές περίθαλψης;, ότι πληρώνουμε με αναγκαστικές κρατήσεις περισσότερα από κάθε άλλον εργαζόμενο; ότι τα παιδιά μας σε κάθε μετάθεση τα αντιμετωπίζουν με εχθρότητα στο νέο σχολείο;;;
Όλα αυτά, είναι ανατρεπτικά;
Κάποιοι λένε ας τα λύσει η Ηγεσία σας. Ας τα αναφέρετε για της ιεραρχικής οδού. Πού και σε ποιόν να τα αναφέρουμε; Κυρίως, γιατί να τα αναφέρουμε; Όσο και αν μας κατανοούν οι Διοικητές των Σχηματισμών και οι Αρχηγοί των Επιτελείων, δεν έχουν ιδία κεφάλαια να διαθέσουν, ούτε υφίσταται κάποια κοινωνική πολιτική που να μας καλύπτει. Άλλωστε, η δουλειά τους και η δικιά μας, είναι η προσήλωση στην αποστολή μας, δλδ η άμυνα της Χώρας.
Τα προβλήματά μας, δεν είναι μόνο "εργασιακά". Δεν μιλάμε για "εργασιακά δικαιώματα και αυξήσεις μισθών". Μιλάμε για μια τράπεζα σκέψεως, μιλάμε για κατάθεση προτάσεων, για ενεργή συμμετοχή και όλα αυτά σε χρόνο που δεν θα αφαιρείται από την εργασία μας.
Σε μια φτωχή Χώρα, ο μόνος που υπάρχει για να σε βοηθήσει είναι ο συνάνθρωπός σου!
Αγαπητοί Αναγνώστες, δεν έχουμε κομματική ταυτότητα. Δεν έχουμε "συμπάθειες" μα ούτε και "αντιπάθειες". Τα πολιτικά πιστεύω, του κάθε ενός, είναι δικά του και χαρακτηρίζουν τον ίδιο και μόνο.
Οι Ενώσεις Στρατιωτικών που τελούν υπό ίδρυση, καθώς και ο ΣΥΣΜΕΔ που αποτελεί την αρχική προσπάθεια, δεν νοιάζονται για πολιτικές εύνοιες και αντιπάθειες, αποτελούν προσπάθεια ανθρώπων με κοινά προβλήματα και προβληματισμούς. Δεν πρέπει και δεν πρόκειται να αποτελέσουν εστία πολιτικής έκφρασης.
Κάτι τέτοιο άλλωστε απαγορεύεται από το Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρο 29 , παρ 3.
Απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος στους δικαστικούς λειτουργούς και σε όσους υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας. Απαγορεύονται απολύτως οι οποιασδήποτε μορφής εκδηλώσεις υπέρ ή κατά πολιτικού κόμματος, κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, στους υπαλλήλους του Δημοσίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή δημόσιων επιχειρήσεων ή επιχειρήσεων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή επιχειρήσεων η διοίκηση των οποίων ορίζεται άμεσα ή έμμεσα από το Δημόσιο με διοικητική πράξη ή ως μέτοχο. ). Εφόσον τα μέλη των Ενώσεων και του ΣΥΣΜΕΔ, είναι εν ενεργεία στρατιωτικοί, οι οποίοι ορκίστηκαν υπακοή στο Σύνταγμα, ουδεμία κομματική παράταξη θα ευνοηθεί ή θα καταδικαστεί από τις Ενώσεις.
Ο μύθος του "στιγματισμού".
Δυστυχώς, ο φόβος δεν θα φύγει ποτέ από τη Χώρα αυτή!!!
Πολλοί συνάδερφοι, τρομοκρατημένοι από δημοσιεύματα και ψιθύρους, μας πλησιάζουν προσεκτικά (μην τους δει κανείς) και μας λένε "μα καλά, δεν φοβάσαι; άμα το μάθουν, μπορεί να σε μεταθέσουν!".
Η απάντησή μας είναι πάντα η ίδια : ποιοι θα το μάθουν και επιτέλους τι θα μάθουν;
Να μάθουν ότι είμαστε μέλη μιας (ή περισσοτέρων) ομάδας συζήτησης; ε, να το μάθουν!
Να μάθουν ότι είμαστε σκεπτόμενα όντα; δεν το ξέρουν ήδη; (!).
Να μάθουν ότι θέλουμε να βοηθάμε συναδέρφους και να μας βοηθάνε κι αυτοί; να τους το πούμε!
Αλλά σε ΠΟΙΟΥΣ;
Ποιοί είναι αυτοί οι μπαμπούλες τους οποίους τρέμουν κάποιοι συνάδερφοι;
Ποιοί κάθονται να ασχοληθούν με την ιδιωτική ζωή του κάθε ενός;
Ποιοί είναι αυτοί που έχουν αντίρρηση στο να συζητούν άνθρωποι που έχουν κοινά ενδιαφέροντα;
Όσο το να μετατεθεί ένας στρατιωτικός.... είναι φυσικό και σύνηθες. Είτε είναι μέλος μιας Ένωσης , είτε όχι!
Είναι δυνατόν κάτι τέτοιο να θεωρηθεί... απειλή;
Κάθε καλοκαίρι περιμένουμε να μάθουμε αν θα πληρώσουμε μεταφορική εταιρεία ή όχι και σε ποιο σχολείο θα γράψουμε τα παιδιά μας. Προσωπικά, δεν νιώθω μειονεκτικά, αν υπηρετώ σε νησί ή σε ποτάμι, σε βουνό ή σε κάμπο, παντού είναι ΕΛΛΑΔΑ. Και το λέω με άνεση, αν και ποτέ δεν τοποθετήθηκα στο Νομό καταγωγής εμού ή της συζύγου μου.
Αν λοιπόν κάποιος νομίζει ότι το να μιλάει με συναδέρφους, θα του "κολλήσει την ρετσινιά", ας μείνει χωρίς να μιλά. Δεν υπάρχει κάποιος που θα τον υποχρεώσει. Μην γκρινιάζει όμως μετά, ότι κανείς δεν τον ακούει. Είναι δύσκολο να σε ακούνε όταν δεν μιλάς!
Πολλοί οι μύθοι.... δυστυχώς σε πολλούς ο δράκος είναι ψεύτικος.
onalert.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου