Η ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΚΡΙΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ Κυρίαρχος παράγοντας παρά τις απώλειες η συριακή Αεροπορία

Σύμφωνα με αναφορές που προέρχονται κυρίως από τη μεριά των ισλαμιστών ανταρτών, αλλά και από καταγραφές που πραγματοποιήθηκαν από ανεξάρτητους παρατηρητές, η συριακή Αεροπορία έχει υποστεί 144 απώλειες αεροσκαφών και ελικοπτέρων στις συγκρούσεις που....
έχουν ξεσπάσει στη χώρα από το 2012. 

Η καταγραφή των απωλειών αφορά τόσο καταρρίψεις όσο και καταστροφές στο έδαφος από επίγειες επιθέσεις ανταρτών που μάχονται τα κυβερνητικά στρατεύματα και έχουν προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές στην υποδομή της χώρας με απώλειες χιλιάδων ζωών - κυρίως αμάχων.

Από τα νούμερα αυτά 106 αεροσκάφη καταρρίφθηκαν και 38 καταστράφηκαν στο έδαφος. Οι 144 απώλειες περιλαμβάνουν 63 μαχητικά αεροσκάφη και 83 ελικόπτερα με τα οποία κατανέμονται σε μάχες που διεξήχθησαν ανά περιοχές και συγκεκριμένα        

ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Idlib:  46

Δαμασκός:  32

Χαλέπι: 27

Dayr al-Zawr:  24

Hamah:  6

Χόμς:  5

Ντάρα':  2

Λατάκια:  1

Al-Raqqah:  1

ΜΗΝΑΣ

ΜΑΡΤΟΣ:  1

ΙΟΥΝΙΟΣ:  3

ΙΟΥΛΙΟΣ:  8

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ:  30

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ: 15

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ:  16

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ:  30

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ:  41

Τα κύρια αντιαεροπορικά όπλα που διαθέτουν οι ισλαμιστές αντάρτες που αυτοαποκαλούνται Ελεύθερος Συριακός Στρατός (FSA) περιλαμβάνουν ΑΑ πυροβόλα που προέκυψαν ως λάφυρα από μονάδες του Συριακού Στρατού, κυρίως πυροβόλα των 12,7mm και 14,5mm. 

Στις μετέπειτα φάσεις διαπιστώθηκε η χρήση φορητών αντιαεροπορικών πυραύλων όπως SA-7 και SA-18 ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις εντοπίστηκαν και πιο προηγμένα SA-24 τα οποία χρησιμοποιήθηκαν αποτελεσματικά από τους αντάρτες. 

Μετά από την εκδήλωση του πρώτου κύματος απωλειών η συριακή Αεροπορία αναγκάστηκε να αλλάξει τις τακτικές της και οι χειριστές ξεκίνησαν να πετάνε σε μεγαλύτερα ύψη και ταχύτητες με χρήση αναλώσιμων φωτοβολίδων (flares) προκειμένου να μειώσουν τις πιθανότητες κατάρριψης από φορητά αντιαεροπορικά συστήματα υπέρυθρης καθοδήγησης.

Στις απώλειες που υπέστη η συριακή Αεροπορία συμπεριλαμβάνονται μαχητικά MIG-23 και αρκετά ελαφρά επιθετικά/εκπαιδευτικά τύπου L-39ZA.

Όσον αφορά τα ελικόπτερα που καταρρίφθηκαν αυτά αφορούν στο σύνολο τους τα μεταφορικά τύπου Μι-8/17 Hip εξοπλισμένα με ρουκέτες S-5 των 55mm και S-8 των 80mm, ατρακτήδια πολυβόλων αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις την αυτοσχέδια «βαρελοειδή βόμβα) που προκάλεσε πανικό σε πολλές περιπτώσεις στον άμαχο πληθυσμό.

Η χρήση επιθετικών ελικοπτέρων Mi-24 Hind που διαθέτει η συριακή Αεροπορία παρά το γεγονός ότι είναι επιβεβαιωμένη δεν συνοδεύεται από καταγεγραμμένες καταρρίψεις.

Συνολικά από τα 100 μεταφορικά ελικόπτερα Mi8/17 Hip που διέθετε η συριακή Αεροπορία πριν από το πόλεμο, έχουν καταστραφεί σήμερα περισσότερα από 83 νούμερο ιδιαίτερα μεγάλο που υποδηλώνει ότι οι ικανότητες αερομεταφοράς έχουν πρακτικά αποδεκατιστεί από τις πολεμικές απώλειες. 

Παρόλα αυτά η αεροπορική κυριαρχία που απολαμβάνει η συριακή Αεροπορία έχει δώσει σημαντικό πλεονέκτημα στο καθεστώς Άσαντ, κάτι που επιβεβαιώνουν σε δηλώσεις τους και επικεφαλείς των ισλαμιστών ανταρτών.

Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι το αεροπορικό Όπλο είναι αυτό που κρίνει την έκβαση των επιχειρήσεων ακόμα και σε χαμηλής εντάσεως πολέμους που δεν χαρακτηρίζονται από αντιπαράθεση οπλικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών. 

Οι παράμετροι των πολεμικών συγκρούσεων στη Συρία, φανερώνουν άλλωστε τι θα είχε συμβεί και στο πόλεμο της Λιβύης, εάν δεν παρενέβαινε το ΝΑΤΟ με αεροπορικές δυνάμεις που επέβαλλαν ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη λιβυκή Αεροπορία.

Πρακτικά το ΝΑΤΟ εξάλειψε το ισχυρότερο χαρτί χαρτί του Καντάφι, φροντίζοντας μάλιστα όχι μόνο να μην πετάξουν ποτέ να λιβυκά αεροσκάφη αλλά να καταστραφούν στο έδαφος, ώστε στη συνέχεια οι εξεγερθέντες να έχουν ανενόχλητοι την πολυτέλεια να πολεμήσουν τις κυβενρητικές δυνάμεις που σταδικά κατέρρευσαν με την υποστήριξη της Δύσης.

Στη περίπτωση της Συρίας, τα πράγματα είναι πιο σύνθετα καθώς η Ρωσία που υποστηρίζει τον Άσαντ, δεν θα ανεχόταν την επιβολή ζώνης απαγόρευσης πτήσεων ακριβώς για τους προαναφερθέντες λόγους. 

Και αυτό είναι κάτι που το ΝΑΤΟ κατάλαβε εξ αρχής και δεν προχώρησε καθώς δεν ήταν διατεθειμένο να προκαλέσει ευρύτερη αποσταθεροποίηση προκαλώντας η δυναμική επέμβαση της Μόσχας.

Ίδιος είναι ο λόγος που η Τουρκία παρά τις επεκτατικές βλέψεις που διατηρεί, δεν έχει τολμήσει μέχρι στιγμής να εισβάλει με χερσαίες δυνάμεις στα βόρεια σύνορα της Συρίας και περιορίζεται σε γυμνάσια μονάδων τεθωρακισμένων στη μεθόριο. 

Η σημασία άλλωστε που δίνουν οι ρώσοι στη Συρία, έχει αποδειχτεί με την αποστολή σημαντικών ναυτικών δυνάμεων που κάνουν επίδειξη δύναμης στην Ν.Α Μεσόγειο, κάτι που είχαμε να δούμε από την εποχή του ψυχρού πολέμου.

Αυτό που είναι σίγουρο πάντως είναι ότι η συριακή Αεροπορία, όχι μόνο είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι αντάρτες αλλά υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να είναι ο βασικός λόγος, που μπορεί να μην καταφέρουν να κερδίσουν το πόλεμο. 

defencenet.gr