Η ΑΟΖ, οι εξοπλισμοί και η ιστορία που δεν πρέπει να επαναληφθεί

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η “εξοπλιστική” διάσταση της υπόθεσης ΑΟΖ ,έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Πρέπει η Ελλάδα να είναι σε θέση να υποστηρίξει στρατιωτικά -αν χρειαστεί- την ανακήρυξη και αργότερα την οριοθέτησή της; Ποιος μπορεί να πει όχι στο αυτονόητο;  Συμβαίνει λοιπόν το εξής παράδοξο: την ίδια ώρα που πολλές διαφορετικές πηγές μεταδίδουν ότι....

είμαστε σχεδόν έτοιμοι να προχωρήσουμε, κανείς δεν έχει ζητήσει την άποψη των στρατιωτικών γι΄ αυτό το σοβαρό εθνικό θέμα!

Σχέδια υπάρχουν στα Γενικά Επιτελεία, αλλά φαίνεται ότι δεν απασχολούν προς το παρόν όσους βρίσκονται στα κέντρα αποφάσεων κοντά στον πρωθυπουργό. Δεν είναι τουλάχιστον περίεργο;

Τα προβλήματα και οι ελλείψεις που έχει προκαλέσει στο ελληνικό οπλοστάσιο η κρίση είναι γνωστά και πολύ πρόσφατα... πανηγυρίζαμε γιατί συνεδρίασε ολόκληρο ΚΥΣΕΑ για να εγκρίνει... προμήθεια ανταλλακτικών για μαχητικά αεροσκάφη. Υπάρχουν κι άλλες σοβαρές ελλείψεις με τις οποίες όμως κανείς δεν έχει ασχοληθεί και ίσως ούτε καν έχει ενημερωθεί επαρκώς η κυβέρνηση γι΄ αυτές.

Έχοντας την εμπειρία της υπόθεσης Ίμια από την οποία το μόνο που μας έμεινε ήταν αγορές εξοπλισμών πολλοί από τους οποίους αποδείχτηκαν άχρηστοι και αναποτελεσματικοί, αλλά πληρώθηκαν και πληρώνονται από το υστέρημα του ελληνικού λαού, επισημαίνουμε τον υπαρκτό κίνδυνο να ζήσουμε το “ριπλέϊ” της ιστορίας που δεν θα είναι φάρσα αλλά τραγωδία. Και τα σχετικά σημάδια με τα “κοράκια και τους γύπες” που γράφαμε χθες έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά,για όποιον μπορεί να τα δει. Τα “μαγαζάκια” που θέλουν να “σπρώξουν” νέα “προϊόντα” στην Ελλάδα σήκωσαν ταμπέλες και ρολά! Με πρόσχημα την υπόθεση της ΑΟΖ.

Το πως πρέπει να εξοπλιστεί η χώρα έχουμε ανθρώπους που είναι επιφορτισμένοι με το καθήκον και την υποχρέωση να μας το λένε. Και βρίσκονται εντός των Γενικών Επιτελείων τα οποία αυτή τη φορά ελπίζουμε ότι θα αποδείξουν μέσω των ηγεσιών τους ότι δεν θα επιτρέψουν να γίνουν πάλι τα “πάρτι” της περιόδου 1996-2005. Όλοι οι άλλοι μπορούν να έχουν την άποψή τους, μπορούν να υποβάλλουν ερωτήματα και ενστάσεις, αλλά μέχρι εκεί. Αυτό αφορά πολιτικούς και δημοσιογράφους, είτε με εισαγωγικά, είτε χωρίς αυτά.

Ενοχλήθηκαν πάλι πολλοί από τις θέσεις του Onalert για τους εξοπλισμούς και αυτό είναι κατανοητό. Η διαφορά του να βλέπεις θέματα όπως η ΑΟΖ ως εθνικά κι όχι ως “μπίζνες” είναι μεγάλη.

Υ.Γ. Στον αναγνώστη Σ.Σωτηρίου ιστορικό-βαλκανιολόγο που επικαλείται την ιστορία της Μ.Ασίας για να μας ψέξει ότι έχουμε “εφεύρει” την ιστορία των εμπόρων όπλων, θα προτείναμε να ξαναρίξει μια ματιά σ΄ όλες τις περιόδους πτώχευσης, αυτής της χώρας. Περιέργως μέσα... στη φτώχεια μας κάποιοι μας έβαζαν να αγοράζουμε όπλα. Σύμπτωση...

onalert.gr